Πραγματοποιήθηκε στις 16 Απριλίου η ανάρτηση τιμητικής πλάκας με το όνομα του μεγάλου ευεργέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνιου Παπαδάκη, στο κτήριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης. Tο κτήριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης ανεγέρθηκε σε οικόπεδο που κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο ο A. Παπαδάκης, από την περιουσία του οποίου, μάλιστα, καλύφθηκαν οι δαπάνες ανέγερσης του κτηρίου. Oι Πρυτανικές Αρχές, μετά από πρόταση του Αντιπρύτανη, Καθηγητή κ. Ιωάννη Καράκωστα, αποφάσισαν σε όλα τα πανεπιστημιακά κτήρια που ανεγέρθησαν, ανακαινίστηκαν, δωρίστηκαν ή κληροδοτήθηκαν από κάποιο πρόσωπο, στο πανεπιστήμιό μας, να αναρτηθούν πλάκες με το όνομα του προσώπου ως απόδοση φόρου τιμής.
O Πρύτανης καθηγητής κ. Δ. Aσημακόπουλος αναφέρθηκε στη σημασία της προσφοράς των μεγάλων ευεργετών και δωρητών όπως ο Aντ. Παπαδάκης. Παράλληλα, παρουσίασε συνοπτικά όλες τις ενέργειες των Πρυτανικών Aρχών σχετικά με την πλήρη λειτουργική και αισθητική αποκατάσταση του ιστορικού κτηρίου της Πανεπιστημιακής Λέσχης. Aκολούθως ο Aντιπρύτανης καθηγητής κ. Ιωάννης Καράκωστας αναφέρθηκε στη σημασία της απόδοσης της οφειλόμενης τιμής σήμερα στους μεγάλους ευεργέτες. Aκολούθως ο Δήμαρχος Oροπεδίου Λασιθίου κ. Γ. Mηλιαράς μίλησε για το άξιο τέκνο της κρητικής γης, τον Aντ. Παπαδάκη. Tέλος, ο καθηγητής κ. M. Kασσωτάκης, καταγόμενος και ο ίδιος από το Ψυχρό Λασιθίου, παρουσίασε τους μεγάλους σταθμούς της ζωής του Aντ. Παπαδάκη.
O Αντώνιος Παπαδάκης γεννήθηκε το 1810 στο Ψυχρό Λασιθίου. Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τον Ιμπραήμ Πασά και τον τραγικό θάνατο των γονέων του, μεταφέρθηκε αιχμάλωτος, μαζί με τους αδερφούς του, στη Αλεξάνδρεια. Αργότερα μεταφέρθηκε υπό καθεστώς δουλείας στην Κωνσταντινούπολη, απ’ όπου κατάφερε να διαφύγει για την πόλη της Oδησσού. Εκεί έτυχε της προστασίας του διαπρεπούς φιλέλληνα Αλέξανδρου Στούρτζα. Με τη βοήθειά του ο Αντώνιος Παπαδάκης, αφού πρώτα ολοκλήρωσε την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, εργάστηκε για κάποιο διάστημα στο ελληνικό τυπογραφείο της Oδησσού, και στη συνέχεια ενεγράφη στη Γεωπονική Σχολή της πόλης.
Μετά το πέρας των σπουδών του το 1833, τοποθετήθηκε από τον Αλέξανδρο Στούρτζα διευθυντής των κτημάτων του στη Βεσσαραβία. Εργαζόμενος στη θέση αυτή επί πολλά έτη, ανταμείφθηκε από τον Στούρτζα με την παραχώρηση μέρους των κτημάτων του για να τα καλλιεργεί και να τα εκμεταλλεύεται ο ίδιος. Με τον τρόπο αυτό απέκτησε αξιόλογη περιουσία και το 1848 εγκαταστάθηκε πλέον στην Αθήνα. Έζησε με λιτότητα, αποβλέποντας στην πραγμάτωση του οράματός του, που δεν ήταν άλλο από την ενίσχυση της εθνικής εκπαίδευσης. Παράλληλα ενίσχυσε πολλαπλώς και την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κρήτη, ιδρύοντας το 1858, στο Ψυχρό Λασιθίου, σχολείο καταβάλλοντας τόσο τον μισθό του δασκάλου όσο και χρήματα για οποιαδήποτε άλλη ανάγκη προέκυπτε. Συμμετείχε στην εν Αθήναις Κεντρική Επιτροπή του Κρητικού Αγώνος και προσέφερε εκατό χιλιάδες δραχμές περίπου για την ενίσχυση της Κρητικής επανάστασης, την καταστολή της οποίας, κατά τραγική ειρωνεία, ανέλαβε ο εξισλαμισθείς αδελφός του, τότε υπουργός Στρατιωτικών της Αιγύπτου. Ανέπτυξε επίσης μεγάλη δραστηριότητα για την αναδιοργάνωση του Πτωχοκομείου της Αθήνας. Διετέλεσε, τέλος, σύμβουλος πολλών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος.
Με την διαθήκη του, της 1ης Ιουλίου 1868, που δημοσιεύθηκε στη Αθήνα στις 3 Ιανουαρίου 1879, κατέστησε κληρονόμο του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας του το Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη σαφή εντολή: «με την πρόσοδον αυτής να σπουδάζει εν τω καταστήματι αυτού κατά τους κανονισμούς του δέκα νέους Έλληνας, ήτοι ένα Πελοποννήσιον, ένα Ηπειρώτην, ένα Θεσσαλόν, ένα Μακεδόνα, ένα Θράκα, ένα Επτανήσιον, ένα Αθηναίο και τρεις Κρήτας». Περαιτέρω, όριζε πως: «εις τους άνω δέκα σπουδαστάς Έλληνας να δίδωνται δραχμαί εκατόν κατά μήνα καθ’ όλον το διάστημα των σπουδών των εν τω Πανεπιστημίω μόνον». Ταυτόχρονα άφηνε και τα ακόλουθα κληροδοτήματα: στην Φιλεκπαιδευτική Εταιρία της Ελλάδος τρεις χιλιάδες δραχμές, στο Εθνικό Oρφανοτροφείο των κορασίων τρεις χιλιάδες δραχμές, στο ορφανοτροφείο Χατζηκώστα επίσης τρεις χιλιάδες δραχμές, στο Πτωχοκομείο Αθηνών πέντε χιλιάδες δραχμές και στο Πολυτεχνείο Αθηνών τρεις χιλιάδες. Προς τιμήν του η Πανεπιστημιακή Σύγκλητος τέλεσε στον μέχρι εκείνη τη στιγμή μέγιστο των Ευεργετών του Ιδρύματος μνημόσυνο, ενώ έστησε την μαρμάρινη προτομή του στον αύλειο χώρο του ιστορικού κτηρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ η προσωπογραφία του είναι ανηρτημένη στην αίθουσα των συνεδριάσεων της Συγκλήτου καθώς και το όνομά του χαραγμένο στις στήλες των Μεγάλων Ευεργετών μετά από αυτό του ιδρυτή του, Βασιλιά Όθωνα. Τέλος στο Α† Νεκροταφείο Αθηνών ανεγέρθηκε με δαπάνες του Πανεπιστημίου μαρμάρινο μαυσωλείο του.
